Mijn gezinsideaal

Toen ik ergens achter in de 20 was hadden we het gevoel dat we er klaar voor waren om ouders te worden. Een kleine, roze baby die vrolijk opgroeit. Wij als liefdevolle ouders. Harmonie. Het perfecte ideaal plaatje. Samen zijn, licht leven. Een prachtig beeld. Maar niets bleek minder waar. Ons eerste kindje huilde veel, waardoor ik al snel overprikkeld raakte. Bij ons tweede kindje bleek het nog niet zo eenvoudig voor mij om balans te vinden in mijn leven, met alle ballen die ik hoog wilde houden. En toen onze derde er was moest ik weer zoeken en leren dingen te laten en ballen over te dragen.

Naarmate ze alle drie ouder werden, werd mijn leven alleen maar ingewikkelder en drukker. Mijn overprikkeling liep hoog op, was chronisch. Van een lieve, begripvolle moeder kon ik veranderen in een echte heks, die kon schreeuwen en huilen. Dan was er een druppel die mijn emmer deed overlopen, waardoor ik niet paste in dat modelgezin (wat natuurlijk een plaatjes is was in mijn hoofd zat wat ik overgenomen had van de media). Hup schuldgevoel, nog meer verdriet, boosheid op mezelf. Poeh als ik aan die tijd terugdenk. We hadden het allemaal niet makkelijk. Ik wist toen ook nog niet dat ik hoogsensitief ben.

Gezellige moeder

Omdat je zo graag die gezellige moeder wilt zijn en wilt voldoen aan de norm van schone, blije kinderen, reken je jezelf waarschijnlijk flink af op je heksen-gedrag. Je schaamt jezelf, veroordeelt jezelf en bent bang dat je geen goede moeder bent. STOP hier onmiddellijk mee, jij bent zonder meer de beste moeder die jouw kinderen zich maar kunnen wensen! Jij doet alles wat in jouw mogelijkheden ligt om er voor hen te zijn, je doet je stinkende best. En ja daar horen plussen en minnen bij! Maar hoe wordt het nog beter dan dit?

Valkuilen

1.      Jezelf wegcijferen.

Een superpower die jij hebt is dat je zo makkelijk anderen aanvoelt en ze dan ook meteen maar geeft wat ze nodig hebben. Je staat altijd klaar voor je partner, voor je kinderen, voor je collega’s, je vrienden, misschien ook nog wel voor een of meerdere verenigingen… Dit doen voelt heel natuurlijk, zelfs als er niet om hulp gevraagd wordt. Daardoor heb je ook niet in de gaten, hoeveel tijd je dit kost. En ook hoeveel energieën je daarmee van anderen oppakt, die jouw hoofd vullen.

Weg tijd en ruimte voor jezelf. Je cijfert jezelf zelfs weg. Je gaat over je grenzen heen. Raakt de connectie met jezelf kwijt. Vaak onbewust. Terwijl dat is wat jij zo hard nodig hebt, tijd voor jezelf, om juist die gezellige moeder te kunnen zijn en om bij jezelf te blijven. In een vliegtuig wordt er niet voor niets gezegd dat je eerst voor je eigen zuurstof moet zorgen, om vervolgens beter voor anderen te kunnen zorgen! Zo werkt het in de dagelijkste praktijk ook, heb ik heel duidelijk gemerkt.

2.      De lat te hoog leggen.

Tja dat perfecte plaatje! Daar wil je zo graag aan voldoen en als dat dan niet (altijd) lukt voelt dat ongemakkelijk en lastig. Je hoogsensitieve karakter wil dat niet en zal alles in het werk stellen om wel die perfectie te bereiken. Harder werken. Onhaalbare doelen. En de cirkel is rond… ik herken hem als geen ander. Je wijdt je aan een onmogelijke missie, die lijdt tot teleurstelling en frustratie.

Ik ontdekte dat het heel goed werkt om je aandacht op positieve dingen te richten in plaats van op negatieve. In het begin was het zoeken naar het positieve, maar dat ging steeds makkelijker. Dankbaar zijn voor kleine dingen, zoals de zon die schijnt of die spontane knuffel die je kreeg, doet je energie verhogen. Dat kriebeltje in je buik ontstaat weer en kan groeien. Dat is een krachtige basis om met al die prikkels gedurende de dag te dealen.

6 tips

1.      Zorg voor Me-time

Neem momentjes voor jezelf, ruim voordat je overprikkeld bent. Een soort voorzorgsmaatregelen. Doe iets waarvan jouw batterij weer oplaad en waarvan je blij wordt. Ga even naar buiten, de natuur, wandelen. Lees even iets, of doe gewoon helemaal niets. Dans of ga naar yoga. Dit kan zijn om je te ontspannen, maar er kan ook behoefte zijn aan nieuwe prikkels. Maar doe vooral ook dingen buiten je gezin. Wat doe je al voor jezelf en waar heb je nog meer behoefte aan?

2.      Creëer routines

Routines zorgen voor voorspelbaarheid en dat is prettig voor zowel je kinderen, je partner als voor jou. Wij hebben b.v. een ‘naar-bed-breng-schema’. Ook heb ik nog altijd een schema hangen met sporten en klusjes die verwacht worden. Dit soort duidelijkheden zijn heel prettig. Ook heb ik vaste tijden waarop ik mijn tijd voor mezelf inricht. Welke routines helpen jou?

3.      Accepteer hulp

De beste stap die wij deden op dit vlak is het vinden van een poetshulp. Maar het kan natuurlijk ook kleiner. Ik vraag mijn partner tegenwoordig ook zonder schuldgevoel om de kinderen op te gaan halen. Of als mijn ouders aanbieden om in de tuin te helpen, accepteer ik dat met liefde. Ik help mezelf ook door makkelijker te worden. Zo ben ik minder gaan strijken, kan ik het hebben als er wat ‘rommel’ ligt of als er onkruid groeit. Waar kun je hulp vragen of aannemen?

4.      Zorg voor een goede gronding

Gronding is weer even bewust contact maken met de aarde(energie) en jezelf. Even uit je hoofd, terug in je lijf. Daardoor kun je al die prikkels veel beter aan, weet je beter hoe het met jou en je batterij gesteld is. Je kan dit heel makkelijk doen door op je blote voeten door het gras te lopen of door er een meditatie voor te doen. Dit is een eenvoudige meditatie die je daarvoor kunt doen.

5.      Stel grenzen

Leer ‘nee’ zeggen wanneer je ‘nee’ bedoelt. Grenzen stellen kan moeilijk zijn, maar is voor een HSP extra belangrijk. Of het nu naar je partner is, naar je kind of naar andere ouders in je omgeving. Goed om te onthouden: een ‘nee’ naar iemand anders toe, is een ‘ja’ tegen jezelf. Zo blijf je energiek en authentiek. Doen dus.

6.   Leer hoe je met alle prikkels om moet gaan

Welke prikkels triggeren jou? Leer jouw signalen van overprikkeling kennen en geef aan dat je moe bent en mogelijk prikkelbaar, zodat iedereen weet wat er aan de hand is. Daarnaast ga je op zoek naar wat jou op die momenten helpt om te ontladen en gun jezelf daar de tijd voor. Leg het aan je kinderen uit als zijnde de batterij van je mobiel. Op het moment dat die leeg is, doet je telefoon het niet meer. Als de accu weer vol is, dan is alles als vanouds.